تعریف می‌کند: وقتی به این محله آمدیم، هنوز شانزده‌سال داشتم. همراه هم‌سن‌وسالانم عضو بسیج مسجد شدیم. جلوی مسجد، سنگر درست کردیم شب تا صبح کشیک می‌دادیم.
محله کلاهدوز فعلی از حدود سال ۱۳۱۰ شکل گرفت، اما تا پنج سال پس از انقلاب اسلامی، بیشتر باغ بود و بیابان. بسیاری از باغ‌ها و زمین‌های این محله اوقافی بود و سیدی، اکبری و مولایی از عمده باغداران آن بودند. خیابان مجد از معابر اصلی محله کلاهدوز است که در گذشته پر از میم انگور و باغ توت بود و به «تی‌بی‌تی» شهرت داشت.
مرضیه خانم تعریف می‌کند: همراه مردم به‌سمت استانداری حرکت می‌کردیم که ناگهان دیدیم عده زیادی از تظاهرکنندگان به سمت ما می‌دوند و خودشان را به کوچه‌های فرعی می‌رسانند. ما هم مثل بقیه پا به فرار گذاشتیم.
تیم فوتبال«گلچهره» تازه در محله شکل گرفته بود و محمود وظیفه‌دوست و هم‌محلی‌هایش آرزوی یک مسابقه جدی با محلات دیگر را داشتند. تابستان۱۳۵۵ آرزویشان به بار نشست اما پایشان به توپ و میدان نرسیده مسابقه به پایان رسید!
زندگی مریم سپهری و اطرافیانش پر از حوادثی بوده که نیاز به امداد اولیه داشته و این اتفاقات، او را در مسیر یادگیری امداد و نجات و خدمت به دیگران قرار داده است.
شاید هوادارن فوتبال او را با کارت زرد و قرمزهایش بشناسند، اما محسن قهرمانی به گفته فرزندانش، همسرش و حتی همسایه‌هایش، آدمی متفاوت است.
شهریار گلی می‌گوید: من همین الان هم به‌دلیل پژوهش‌هایم می‌توانم اقامت رایگان در خارج از کشور را بگیرم، اما این کار را نکردم و بعد‌ها هم هرگز این کار را نخواهم کرد؛ مگر اینکه خیلی بی‌مهری ببینم.
روشنک زنده‌دل می‌گوید: بیشترین نخبگان و استعداد‌های ورزشی ساکن مناطق حاشیه شهر مشهد مانند بولوار توس هستند. بیشتر آن‌ها به‌دلیل دسترسی‌نداشتن به مراکز ورزشی مجهز هرگز شناخته و کشف نمی‌شوند.